"Zo veel belangstelling had ik niet verwacht"

Het is 5.50u als de wekker afgaat in Lichtaart. Een kopje koffie en een verse fruitsap en de jonge N-VA-politica is klaar voor de belangrijke uitstap naar Brussel. "Ik heb voor alle zekerheid een trein vroeger genomen", zegt ze. "Stel dat er een rit zou afgeschaft zijn."

Yoleen brengt de ochtend door in de N-VA-fractie, maar veel steekt ze er niet op. De smartphone trilt voortdurend. Allemaal journalisten die het jongste Kamerlid willen interviewen. "Ik had zo veel belangstelling niet verwacht", geeft ze toe.

Haar moeder wel. Die had Yoleen nog opgelegd om een nieuwe jurk te kopen. "Je gaat toch weer niet iets te groot aantrekken, hé." "Ik ben de jongste tijd nogal vermagerd", zegt Yoleen. "Wat wil je? Ik ben de voorbije maanden meter geworden, heb met succes mijn doctoraatsexamen afgelegd en ben verkozen voor de Kamer. Maar aan shoppen heb ik een hekel, dus heb ik het eerste genomen dat me paste."

Dat was toch een goede keuze, want het blauwe jurkje staat haar beeldig. Zo denken ook de cameralui erover. Om 13.30u moet Yoleen bij de griffier zijn, maar de journalisten blijven haar aanklampen. 14u: Yoleen heeft de tekst gekregen die ze moet voorlezen als ze Kamervoorzitter André Flahaut flankeert. In de leeszaal van het parlement wachten nog meer journalisten.

"Kan je je even voorstellen?" vraagt VRT-journaliste Goedele Devroy. Ze doet haar hele verhaal en daarna ook voor Linda Dewin, Ivan Devadder en nog andere VRT gezichten. Heeft de openbare omroep haar hele redactie gestuurd?

Yoleen kwijt zich schitterend van haar taak. Is dit voorbereid? "Een beetje", zegt woordvoerder Benjamin Muylaert. "Maar het moet toch vooral spontaan blijven."

In de Kamer ziet Yoleen bekende gezichten. Ze lacht, ze wuift en stuurt sms'jes. Haar ouders, die haar thuis via livestream in de gaten houden, sturen ook een bericht: 'Je mag niet sms'en als je in beeld bent.'

Twee keer

De plechtigheid duurt een eeuwigheid. Yoleen haalt namen uit een urne voor de Kamercommissies. "Voor mijn werk moet ik hard nadenken, dus houten dingetjes uit een emmer vissen ging nog net", knipoogt ze.

Om 16.50u, ruim elf uur nadat de wekker is afgegaan, is het dan eindelijk zo ver: "Ik zweer getrouwheid aan de grondwet", zegt Yoleen, met twee vingers van haar rechterhand in een V, zoals het een N-VA'er past.

Maar dan begint het parlement te lachen. De fotograaf van de Kamer heeft het moment gemist. Of ze de eed nog eens wil afleggen?